Her insan biriciktir. Tektir. Aza-yı esasiyede benzer olsa da yüz, ses, parmak izi vb. bedeni farklılıkları ve kendine mahsus özellikleri olduğu gibi, kabiliyet, esma-i İlahiyyeye mazhariyet ve hissiyat olarak da nev’-i şahsına münhasırdır.
Bundan dolayıdır ki hiçbir insan toptancı gözle görülmemeli, birebir muhatap alınarak konuşulmalı/dinlenilmelidir.
Diğer yandan insan, doğduğu andan itibaren “biz” olmaya doğru hareket eder. Önce aile olur. Kendini bir ailede bulur. “Bizim evimiz, bizim arabamız…” der. İçinde bulunduğu aile fertleriyle bir teşekkülün/birliğin teki olarak yer tutar hayatta.
Sonrasında mahalle, ilçe, il, ülke, dünya ve evren diye devam eder… Diğer bir yönde ise sınıf, okul, takım, birlik vs.nin teki olarak farklı tüzel kişilikler ve şahs-ı maneviye fertlik yapar. Bu süreç içerisinde insanın unutmaması gereken iki şey vardır:
İlki kendi varlığını, şahsiyetini, biricikliğini; diğeri ise bizi, şahs-ı maneviyi, tüzel kişiliği, bütünü…
Bugün icra edilen Türkiye Gençlik STK’ları Platformu 3. Olağan Genel Kurulunda TBMM Başkanı Sn. Mustafa Şentop, gençlere yukarıda kaydettiğim konuyu şu cümlelerle tavsiye etti:
“Toplum nezdinde itibarlı olmak için ahlaklı olmak, kendimizi değerlerimizle uyumlu hale getirmek, böylece Cenab-ı Hakk’ın sevebileceği birisi olmak önemlidir. Bu bakımdan önemli olan bu büyük davayı sırtlanacak, üstlenecek kişiler olarak kendimizi büyük bir ahlakın sahibi Peygamberin ümmeti olarak, onun izinden giden insanlar olarak yetiştirmemiz gerekiyor. Sonrası kendiliğinden gelecektir.
İşte o büyük davanın hedefleri içerisinde kalırsa eğer bizim kişisel hedeflerimiz bir kıymet ifade ederek, itibara layıktır. Ama bu kişisel hedefler o büyük dava hedeflerinin önüne geçmeye başlarsa, o zaman o kişisel hedeflerin bir kıymeti kalmaz.”
Buraya katkısı cihetiyle önemli gördüğüm bir hikâye var. NASA’da çalışan bir çaycıya birisi “Burada ne iş yapıyorsun?” diye sorduğunda o kişi, “Biz uzaya mekik gönderiyoruz” diye cevap verir. Şahsına sorulan suali, şahs-ı manevinin yaptığı işle cevaplar. Zira o, kendisini dahil olduğu bütünün parçası olarak görür. Tabi dahil olduğu yapı da onu!
Başarının sırrı da buradadır. Bir insan ne kadar zeki, kuvvetli, kabiliyetli de olsa birlik ve beraberliğe muhtaçtır. Tek başına yüz deha kuvvetinde zekavete sahip de olsa şahs-ı manevinin karşısında duramaz/muvaffak olamaz.
Bugün icra edilen genel kurulda, bahsi geçen konu yani hedefe gidilen yolda birlik, beraberlik ve şahsî kabiliyetlerin öne çıkarılması yerine havuza atabilmenin ve hedefe ulaşmada nasıl fayda sağlanabileceğinin önemine vurgu yapıldı.
Günümüzde ise -maalesef- bireysellik öne çıkarılmakta, ego/enaniyet tetiklenmektedir. Görünür olmak, herkes tarafından takdir edilmek veya öne çıkarılmak gibi durumlar geleceği inşa edecek gençlerin önünde en büyük yanıltıcı/aldatıcı olmaktadır.
Nisan 2018’de yine TGSP tarafından organize edilen “Ufuk Turu” programında misafir olan Sn. Nabi Avcı da aynı minvalde gölgede kalmanın, mutfakta iş yapan olmanın önemine vurgu yapmış, görünür olmaya çalışmanın çok da önemli olmadığının altını çizmişti. Tam tersine bunun aldatıcı ve hedefe ulaşmada engel olacak bir hal olduğunu beyan etmişti.
Bugünkü kurul toplantısından alınan ve alınması önemli olan bu hissenin altını tekrar çizmek ve bu güzel organizasyonun yeni dönemde de bu konuyu odakta tutarak nice güzel işler yapması duasına vesile olsun istedim.
metinucar.com 