Gecenin siyah perdesi
Gizlediğinde her şeyi
Fikrim daha bir durgun
Aklım daha selim olur
Günün ışıklı penceresi
Göstermekle her şeyi
Anlaşılır olsa da çokça
Gözlerim çoğa dalgın
Dikkatim dağınık olur
Gündüz bir çiçekli bahçe
Çeşit çeşit renkleriyle
Arılar gündüzde zâr olur
Geceler tatlı bal olur
Gündüzün zârı fikrime
Türlü güzellikleriyle
Bir nevi çiçek olur
Geceler süveydası ile
Tefekkür-i beyzâ olur
Yunus’u kapan olur
Karanlıklı bir gecede
Nûr-ı âyet bulunur
Yunus’u kurtaran hece
Gecenin karnında okunur
Gündüzün incisi gecede
Fikrim Yunus olur
İstikbal gecesinde
Nûr-ı âyet bulunur
Gündüzü kurtaran
Gecenin sessizliği olur
Resm-i geçit var gündüzde
Şenlik ve de eğlence
Cümle âlem vermiş el ele
Düğün, bayram olur
Gece herkes gidince evine
Kalan bir ben, bir de ben olur
Başım düşünce iki ele
Mahkeme kurulur
Hâkim ben, mahkûm ben olur
Sorular sorulur
Unuttuğum her kelimeye,
İşlediğim her fiille
Sevap-günah konulur
İlerledikçe gece
Bir iner, bir çıkar kefe
Derken gözlerim yorulur
Cevap veremediğim nice
Kötü fiilime
Tövbe istiğfar olur
Işıyan gündüz bey’ıme
Bor olur, Niğde olur
Dilime son hece
Rabbim affeyle n’olur!