Bundan 482 sene önce böyle bir Eylül ayı sonunda Barbaros ve askerleri Preveze önlerinde bekleyişe geçmişti. Akdeniz’in uzun süre düğümünü çözecek bir savaşla burun burunaydılar. Güç dengesi aleyhte olsa da bu işe bir çözüm gerekiyordu.
Ellerinde hareket kabiliyeti yüksek kadırgalar vardı, fakat rüzgâr düşman kuvvetleri lehineydi. Bu durum karşısında Barabaros Rabbine müracaat etti ve şu iki ayeti birer kâğıda yazıp suya braktı.
“Dilerse O (Allah), rüzgârı durdurur da onun -denizin- üstünde kalakalırlar.” (Şûrâ, 33)
“Ey iman edenler, Allah’ın size olan nimetini hatırlayın; hani size ordular saldırmıştı da biz onlara karşı bir rüzgâr ve sizin görmediğiniz ordular göndermiştik.” (Ahzâb, 9)
Allah’ın izni ile rüzgâr terse döndü ve inayet-i İlahi ile “Akdeniz Türk Gölüdür” sözünü söyleten zafer geldi.
Burada bir sır daha vardı: Türk birlikleri ittihad ve tesanütle hareket ederken, müttefik düşman kuvvetleri komutanlarında bir fikir birliği yoktu.
Bugüne geldiğimizde görünen yine aynı, Akdeniz’in sıcağı hala herkesin hevesini kabartıyor. Libya konusu üzerinden kıta sahanlığının genişlemesi hiç kıyısı bulunmayanları bile zıplatıyor. Karadeniz’de çıkan gaz ve Akdeniz’de devam eden çalışmalar dosta ümit, düşmana endişe vermeye yetiyor.
Adalar eninde sonunda çözülecek bir konu olarak arada kendisini gösteriyor. Kıbrıs’a inşa edilecek lojistik limanlar, Akdeniz’in Türk Gölü olduğu zamanlarla birlikte fikrimizi, coşkumuzu, ufkumuzu tarihle bağlayıp geleceğe taşıyor.
Bütün bunlarla beraber, Preveze’deki iki hususu gözden kaçırmamak adına tekrar hatırlatmış olalım.
1- Allah’ın yardımını unutmadan ve talep ederek her türlü çalışmaya devam etmek.
2- İttifak, tesanüt ve birlikteliği elden bırakmamak.
Unutmayalım ki, “Bize parlak bir istikbal, ecnebilere müşevveş bir mâzi düşmüş.”
Ve bilelim ki, gayret bizden Tevfik Allah’tandır.
*Osmanlıca Eğitim ve Kültür Dergisi, Eylül 2020
metinucar.com 